Het verhaal van Bibian Mentel
Bibian Mentel Spee wordt op 27 september 1972 geboren in Utrecht. Ze groeit op in Loosdrecht. De ouders van Bibian, Theo Mentel en Maude Meijlink, zijn allebei geboren in een jappenkamp in voormalig Nederlands-Indië. Het kampleven is voor alle kinderen van grote invloed op de vorming van hun karakter. Al hebben zij vaak geen duidelijke herinneringen aan specifieke gebeurtenissen, de algemene sfeer van angst en gevaar blijft wel altijd bij hen. De herinneringen die wel bewaard zijn gebleven, hebben daar ook mee te maken.
Eén herinnering uit het jappenkamp maakte een grote indruk op de moeder van Bibian. Wanneer zij als kind huilde, lawaai maakte of vervelend deed, kreeg haar moeder meestal klappen. Hierdoor leerde Maude op zeer jonge leeftijd dat het beter was om in stilte haar verdriet te verwerken en naar de wereld toe altijd een vrolijk, lachend gezicht op te zetten. Daar help je een ander het meest mee. Met deze gedachte heeft Maude Bibian opgevoed. Lief zijn, zodat je geen problemen veroorzaakt. Bibians vader was uitermate competitief, een echte strijder. Haar moeder leerde haar dat je passie volgen en het beste uit jezelf halen belangrijker was dan winnen. Maar haar vader vond dat de nummer twee de eerste verliezer was. Van hem moest er vooral gewonnen worden.
Zie daar Bibian. Heel veel moeder en een venijnig beetje vader. Hij vertrok naar het buitenland toen Bibian 17 was en kwam nooit meer terug. Bibian en haar moeder waren opeens totaal samen. In alle opzichten. Bibian en haar moeder. Haar moeder en Bibian. Maude stimuleerde Bibian altijd om de wereld tegemoet te treden met een lach, haar passie te volgen, te genieten van wie en wat ze tegen kwam, en vooral altijd op zoek te blijven naar het beste in zichzelf. Dat heeft ze altijd gedaan. En ja, ze wilde ook heel graag winnen.
Natuurlijk verschilden Bibian en haar moeder soms ook van mening. Ze waren het niet in alles eens. Maar wanneer Bibian goede argumenten wist aan te dragen voor een andere keuze, dan steunde Maude haar daarin altijd. Onvoorwaardelijk. Bijvoorbeeld toen Bibian besloot te stoppen met haar studie rechten en koos voor een onzeker bestaan op een snowboard in de bergen. Volg je passie...
In het jaar 2001 moet Bibians been worden geamputeerd als gevolg van een zeer zeldzame, agressieve vorm van botkanker. Meteen kijkt Bibian alweer vooruit. Nog voor de amputatie bespreekt zij met een prothesebouwer wat erna nog allemaal wel kan. En daarmee bedoelde zij niet alleen maar lopen ... Bibian komt tot de conclusie dat het mogelijk moet zijn om met een tas vol verschillende benen haar oude leven gewoon weer op te pakken. Nog voordat ze weer goed en wel kan lopen, wint ze negen maanden na haar amputatie het Nederlands Kampioenschap... bij de valide sporters!
Naast haar revalidatie en haar topsporttrainingen (die twee woorden passen dus in één zin) begint Bibian aan de studie Commerciële Economie, die ze in drie jaar afrondt. Een jaar later behaalt ze haar International Master of Sportmanagement.
Ze is een zeer ambitieuze vrouw. Een vrouw met een doel. Het doel om zoveel mogelijk voor anderen te betekenen. Tijdens haar studie zet ze zich in om snowboarden op de paralympisch kalender te krijgen. Dat blijkt niet eenvoudig. Maar daar is Bibian nog nooit voor terug geschrokken. In 2014, na een lobby van 8 jaar, behoort snowboarden tot de paralympische nummers. Het lukt haar zelf in Sotsji de eerste gouden snowboard- medaille te winnen.
Bibian won 128 gouden medailles, werd zeven keer Nederlands Kampioen, zeven keer wereldkampioen en drie keer paralympisch kampioen. Ze was ridder in de orde van Oranje Nassau, werd in 2014 en 2018 gekozen tot sportvrouw van het jaar, kreeg twee keer de Chapeau en won tevens de titels Held van het Jaar, Stoerste vrouw van Nederland, Meest Positieve Nederlander en kreeg postuum de Fanny Blankers Koen prijs.
Ze was in alles op haar best. Want dat had ze geleerd. Als dochter, patiënt en kampioen. Als vriendin en voorbeeld voor velen. En bovenal als de vrouw van Edwin en stralend trotse moeder van zoon Julian en stiefdochters Laila en Annabella. In alles Bibian. Dat was Bibian.
“Een gewoon meisje groeide uit tot nationale held door het leven en de wereld altijd toe te lachen.”
Ze is de oprichter van de Bibian Mentel Foundation, voorheen Mentelity Foundation, een stichting die zich inzet voor gelijke kansen voor mensen met een lichamelijke uitdaging, schrijfster van drie boeken en motivational speaker. Een gewoon meisje groeide uit tot “nationale held”, door het leven en de wereld altijd toe te lachen, door altijd te stralen en voor te gaan in de kunst van het genieten.
In maart 2021 overleed Bibian Mentel op 48-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker.
