Uitdagingen aangaan

Ik ben geboren zonder onderarmen en zonder rechter onderbeen. Tot de middelbare school heb ik echter nooit ervaren dat ik ‘anders’ was dan de andere kinderen. Toen ik een jaar of zes was zat ik op voetbal en mocht ik niet meedoen met de wedstrijden vanwege mijn prothese. Mijn moeder vond dat vreselijk, maar ik keek alweer vooruit: wat zal ik nu eens gaan doen? Op de middelbare school ben ik één jaar gepest met mijn beperking, maar dat kon ik van mij afzetten. Toen heb ik geleerd om positief naar zaken te kijken en over dingen heen te kunnen stappen.

Nadat ik het skateboarden had ontdekt was de stap naar snowboarden klein. Ik nam lessen en benaderde Bibian Mentel. Ik had behoefte aan contact met lotgenoten en wilde graag van haar leren. Nadat ik haar in februari 2010 had gemaild, mocht ik in maart al mee op een trainingsreis naar Canada. Uiteindelijk ben ik in 2012 begonnen met topsport en tijdens de Paralympische Spelen van 2014 werd ik veertiende. De Spelen van 2018 haalde ik net niet.

Al in de aanloop naar die Spelen wist ik dat ik daarna bij de Mentelity Foundation aan de slag zou gaan. In mijn periode als topsporter heb ik ontzettend veel geleerd van Bibian, werd ik een stuk zelfstandiger en zag ik hoe zij zich inzette voor mensen met een lichamelijke uitdaging. Haar motivatie om het sporten met een lichamelijke uitdaging toegankelijker te maken voor iedereen, heeft in mij het vuur aangewakkerd om mij ook daarvoor in te zetten. Ik merk dat er nog teveel kinderen met een lichamelijke uitdaging (en hun omgeving) denken dat er bijna niets meer mogelijk is. Mijn boodschap voor hen is: kijk altijd naar het positieve en naar wat wel mogelijk is.

“Waarom zou je een uitdaging in het leven uit de weggaan vanwege een lichamelijke beperking?.”

Merijn Koek (32)