“Onderweg naar huis realiseerde ik mij dat ik mij sinds het ongeluk niet meer zo gelukkig heb gevoeld als tijdens de week van de Games.”

Jurian Brons | 25 jaar 

Van jongs af aan zoekt Jurian graag het avontuur op. Aangemoedigd door zijn omgeving begint hij op 10-jarige leeftijd aan motorcross. Om later samen met zijn vader en vrienden de overstap te maken naar het (Downhill) mountainbiken. Aan adrenaline kicks geen gebrek. Toffe uitstapjes met vrienden, supportive ouders, ingeschreven voor de master Business Administration aan de VU in Amsterdam, het leven lacht Jurian toe.

Stuk bleef stuk

In juni 2023 gaat Jurian met vrienden naar Frankrijk om de adrenaline van zijn passie, het Downhill mountainbiken, nog intenser te kunnen ervaren. Tijdens één van de afdalingen gaat het mis. Jurian; “Ik kwam hard ten val en daar heb ik een volledige dwarslaesie aan overgehouden. Hierdoor heb ik vanaf mijn borst geen gevoel en ben ik rolstoelafhankelijk geworden”. Van super actief en alles zelf kunnen, naar ineens van iedereen afhankelijk. Groter had het contrast niet kunnen zijn.

Jurian wordt na een verblijf in het ziekenhuis overgebracht naar de Hoogstraat, een revalidatiecentrum gespecialiseerd in dwarslaesies.  “Toen ik daar kwam had ik nog heel erg het idee dat het allemaal wel goed zou komen. Tegenwoordig kunnen ze zoveel dus dit zou toch ook wel opgelost kunnen worden?” Al snel werd duidelijk dat ze heel veel kunnen maar niet toveren, stuk bleef stuk. De focus lag vooral op zoveel mogelijk weer zelfstandig leren doen. Gelukkig is Jurian zijn positieve instelling niet stuk gegaan. “Toen mij duidelijk werd dat lopen er niet meer inzat dacht ik, oké dat kan me dan gestolen worden. Vanaf nu wil ik weer leuke dingen gaan doen.”

In de Hoogstraat bleef Jurians optimisme en sportiviteit niet onopgemerkt. “Ik was in het centrum al opzoek naar een aangepaste mountainbike en ze vroegen daar of ik misschien mee wilde op een door hun georganiseerde skivakantie.” Helaas besloot de chirurg dat het daar nog te vroeg voor was, iets waar Jurian natuurlijk enorm van baalde.

Oplossingen gezocht!

Gelukkig is de omgeving van Jurian minstens zo optimistisch als Jurian zelf. “Vrij snel na het ongeluk ging ik alweer met vrienden op vakantie.” Dit keer geen fietsvakantie maar wel plezier maken en genieten met elkaar. “Afgelopen zomer ben ik met vrienden naar Parijs gegaan, de stad verkennen en de paralympische spelen bezoeken. In moeilijke tijden leer je je echte vrienden kennen geldt absoluut voor mijn vrienden. Het is echt te gek hoe ook zij voor mij in oplossingen denken!”

Als automatisch gaat Jurian verder over de rol van zijn ouders. “Zij zijn al mijn hele leven enorm supportive en remmen mij, ondanks bepaalde risico’s, nergens in af.” Na het ongeluk kwamen ze gelijk naar Frankrijk om oplossingen te zoeken. “Thuis werd alles zo snel mogelijk geregeld voor als ik (eventjes) naar huis mocht.” Jurians vader ging op zoek naar een aangepaste auto en toen Jurian begon over skiën zochten ze naar het juiste materiaal daarvoor. “Toen de ski er eenmaal was stonden mijn ouders als eerste op om naar een indoor skihal te gaan om hem te testen”. Het moge duidelijk zijn dat de appel niet ver van de boom valt als je het hebt over positief en doortastend.

Adrenalinekick

Een goede vriend van Jurian is fanatiek wintersporter en zag dat er bij Snowworld lessen aangeboden werden waar Jurian een proefles kon nemen. Eenmaal daar kwam Jurian in contact met Jacqueline van de Bibian Mentel Foundation. Een leuk gesprek waarbij er wederzijds bewondering voor elkaar ontstond. Jurian vanwege de toffe dingen die de Foundation allemaal doet en Jacqueline omdat Jurian zo snel alweer op een piste te vinden was.

En zo ontstond het idee om af te reizen naar de Mentelity Games. Samen met 2 vrienden, die ook het ongeluk mee hebben gemaakt, vertrekt Jurian naar Zwitserland. Bij aankomst voelt de hele organisatie als een warm bad. “Het maakt niet uit hoe je daar komt of wat je kan, iedereen is daar om jou te helpen een nieuwe passie te vinden.” Al op dag 2 maakt Jurian de eerste losse meters met de zitski. “Het was echt superfijn om samen met m’n vrienden dit avontuur weer te beleven en die adrenalinekick weer op te zoeken.”

Voor het ongeluk kon Jurian al skiën en snowboarden. “Dat ik ieder jaar kon gaan skiën of snowboarden was gewoon vanzelfsprekend.” De week vloog voorbij en voor Jurian het weet zitten ze alweer in de auto naar huis. “Onderweg naar huis realiseerde ik mij dat ik mij sinds het ongeluk niet meer zo gelukkig heb gevoeld als tijdens deze week.”

Als je maar wil

Ondertussen rondt Jurian ook nog even zijn master Bussines Administration af. Weliswaar in 2 jaar in plaats van 1 maar gezien de gegeven omstandigheden een enorme prestatie. Zo aan het einde van ons gesprek komt Jurian tot de conclusie dat hij dankzij zijn eigen instelling maar ook die van de mensen om hem heen al zover heeft kunnen komen. De Bibian Mentel Foundation kwam precies op een goed moment in zijn leven. “Het voelt alsof er een gat opgevuld wordt wat door je uitdaging is ontstaan. Iedereen van de foundation denkt in mogelijkheden en alles wordt aangemoedigd. Het is gewoon heel gaaf wat ze doen en hun inzet is fantastisch.”

Wil jij je inzetten voor een ander?
Om er voor te zorgen dat ook volgend jaar weer veel mensen zoals Jurian kunnen deelnemen aan de Mentelity Games, is er een bijzonder evenement in het leven geroepen: de 12 hour Challenge. Teams van 3 personen gaan de uitdaging aan om in estafette 12 uur lang te skiën of te snowboarden. Hiermee halen de teams geld op middels crowdfunding. Van deze opbrengst worden de Mentelity Games gefinancierd. De 12 hour Challenge vindt plaats in Zwitserland en ook in Nederlaand op verschillende indoor banen door heel het land.